Marijke Witman

Boek loslaten is lastig

Blog van Kleurrijke schrijver Marijke Witman. Haar thriller verschijnt in april 2021.

Mijn manuscript ben ik aan het afronden. Steeds dichter kom ik bij het einde en alhoewel ik dat al geschreven heb, verbaas ik mezelf af en toe met waar de tekst naar toe gaat. Dus vanmorgen maar eens het slot erbij gepakt. Het is al weer even geleden dat is het geschreven heb en wilde weten of mijn gevoel klopt. Sluit het naadloos aan bij waar ik nu aan het schrijven ben? En het antwoord is volmondig ja. Het greep me zo aan dat de tranen over mijn wangen rolden. Dat wordt nog wat.

Boek schrijven is boek beleven

Zo gaaf de beleving van dit boek. Eerst al de manier waarop het zich aan me openbaarde. Ik was helemaal niet met een ander boek bezig. Ik had net mijn vierde kinderboek afgerond en was toe aan even rust. Het gedoe met illustratoren had voor even het gevoel gegeven klaar te zijn.

Spannende week tussen oud en nieuw

Tot die week tussen oud en nieuw nu 2 jaar geleden, kan ook al wel drie jaar zijn. Vier nachten achter elkaar bleef het idee voor dit boek door mijn hoofd spoken en hield me uit de slaap. De vijfde nacht ben ik opgestaan en heb de proloog geschreven. Toen was het goed en wist ik, dit boek gaat er hoe dan ook komen. Het moet eruit.

Lastig: boek loslaten

En nu is het dan bijna zover. Het traject bij Jolanda Pikkaart, dé Kleurrijke schrijfcoach, heeft me goed gedaan, maar ook de schrijfweek met een deel van de kleurrijke schrijvers had ik niet willen missen. Ruim tweederde is ook al bij de redacteur geweest en klaar om naar Esther (van Droomvallei Uitgeverij) gestuurd te worden, samen met de rest van de tekst op 1 januari. Of eerder als het klaar is. Dan komt voor mij het moeilijkste deel. Loslaten en eraf blijven. Bij het tweede Elfenmeisjes boekje was de proefdruk al gemaakt toen in ineens badend in het zweet wakker werd. Te titel klopte niet!

Dus echt op het laatste nippertje heb ik de titel aangepast. Ook nu ben ik al die tijd al aan het teruglezen en een woordje hier of een komma daar aan het weghalen of juist er bij zetten. Dat wordt echt lastig. Perfectionist als ik ben moet het kloppen. Ook hier is de titel tenslotte al aangepast. Ik kan niet wachten tot het zover is en ik dit boek in mijn handen heb. Zo benieuwd naar de cover en hoe ik het ga beleven. Ik kan bijna niet wachten dus ga snel nog even verder schrijven aan “Verkeerde keuze.”

2 reacties op “Boek loslaten is lastig”

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.