‘Gebruik je hoofd’, dat zei mijn vader vroeger vaak tegen mij, als ik weer eens iets ondoordachts aan het doen was wat waarschijnlijk niet goed zou aflopen. Hij had natuurlijk altijd gelijk, dus ging ik nadenken over wat ik aan het doen was.
Nu, tientallen jaren later, denk ik daar weer aan. Op moment gebruik ik mijn hoofd veel en veel te vaak op momenten dat ik mijn hoofd juist niet moet gebruiken.
Te gek voor woorden
Het is te gek voor voorden, toch schrijf ik ze op. Wat is er aan de hand?
Ik heb een verhaal bedacht, uit mijn hoofd. Ik bracht mijn kleinkinderen naar bed en ze vroegen aan me: ‘Oma, vertel je nog een verhaaltje?’.
Ik bedacht ter plekke een verhaal. Johan, de leeuw is de favoriet van mijn jongste kleinzoon en dat heb ik al vaak verteld. Spontaan, uit mijn hoofd, de woorden floepten gewoon uit mijn mond.
Dit verhaal ben ik nu aan het opschrijven. Dat gaat niet zo makkelijk als wanneer ik het uit mijn hoofd vertel. Ik ga er namelijk over nadenken: klopt dit wel, heb ik het zo verteld? Ook denk ik, wat is dit nu voor een verhaal? Is dit wel goed genoeg om aan andere mensen te laten zien? Dat vind ik nu werkelijk te zot voor woorden, dit heb ik me nooit afgevraagd wanneer ik het aan mijn kleinkinderen vertelde. Mijn kleinkinderen wil ik alleen het aller aller beste geven, ik vond het goed genoeg om dit verhaal aan ze te vertellen. Waarom ga ik me dan nu afvragen of het wel goed genoeg is om in een boek of tijdschrift te verschijnen?
Goede raad
Tijdens het videobellen met mijn kleindochter vertelde ik aan haar dat mijn hoofd zich met mijn verhaal aan het bemoeien was.
Geruststellend en heel wijs ze: ‘Oma, dat hebben we allemaal’ en vervolgde ze ‘het is een heel leuk verhaal. Oma, dit is heel relevant. Dit zijn dingen die nu gebeuren. Nu zijn in veel dierentuinen dieren alleen, dat is niet goed voor de dieren.’
Ze heeft natuurlijk helemaal gelijk. Wanneer je creatief bezig bent, geef je hoofd dan geen kans zich er mee te bemoeien.
Heb jij dat ook wel eens, terwijl je creatief bent, dat je hoofd er ook iets van vindt?
Lieve groetjes,
Elly Kassenaar
Wat mooi Elly. Hoe herkenbaar ook. Mijn eerste boek is ook door mijn kleindochters ontstaan en voor hen geschreven. Volg je hart en vertel ook al is het te gek voor woorden.
Wat mooi dat jouw eerste boek ook door jouw kleindochters is ontstaan. Dank ook voor je goede raad.
Ik herken dat zeker. Als ik ’s nachts wakker lig en een geweldig verhaal bedenk lijkt het in de ochtend niets. En als ik aan het schrijven ben wil ik steeds zinnen verbeteren.
Je hebt een lieve kleindochter dat ze zo reageert! Zou het een idee zijn om het verhaal dat je vertelt op te nemen? Dan heb je al een soort van eerste versie.
Succes met je verhaal!
Mooi dat jij dit ook herkent Titia. Ja, ik heb zeker een lieve kleindochter. Goed idee, dank je wel, om het verhaal op te nemen.
Fantasie verhalen leven het meest bij ons die het aanhoren. Dat geldt niet alleen voor kleinkinderen maar ook voor de ouders en grootouders. Soms willen we wat anders horen dan eet je bord leeg of doe je huiswerk en dan is zo’n benaderbaar en aaibaar verhaal juist het moment waardoor je denkt dat de wereld juist super interessant is!
Schrijf maar lekker op Elly en laat ons mee genieten.
Dank je wel Alex. Mooi hoe jij dit beschrijft.
Gewoon lekker blijven schrijven en natuurlijk aan de slag gaan met mijn feedback
Dank je wel Jolanda voor jouw goede raad.
Ik heb precies dezelfde twijfels. Ik kan me helemaal vinden in jouw blog. Nu heb ik mijn manuscript af en er zijn enthousiaste proeflezers. Misschien toch maar even doorzetten en een uitgever zoeken?
Wat leuk om te lezen Marianne, dank je wel.
Wat goed, enthousiaste proeflezers. Ik zeg doen: opzoek naar de uitgever.