De weg naar mijn boek

Stockholm foto Ronald Wennekes

Laatst moest ook ik eraan geloven, een coronatest. Online kon ik een afspraak maken voor diezelfde dag op een locatie in de buurt. Dat was fijn, alleen had ik nog een vraag. Hoe kom ik op de testlocatie? Ik kende het adres uit een grijs verleden, toen ik nog studeerde en er bijna dagelijks kwam. Maar jaren en vier verhuizingen later, had ik geen idee meer hoe ik daar het snelste naartoe kon fietsen. De drie mogelijke routes die Google aangaf zeiden me weinig. Ik zag het start- en eindpunt voor me, maar had geen beeld bij de straten die er tussen lagen.

Een verdwaalthriller

Ook met schrijven verlies ik wel eens de weg. Dat kan verschillende redenen hebben. Soms heb ik het beginpunt heel helder voor ogen, maar weet ik niet hoe het moet aflopen. Dan blijf ik rondjes lopen in mijn verhaal door steeds dezelfde hoofdstukken te herschrijven. Of ik sla zijpaden in die ik al schrijvend ontdek, waardoor ik steeds verder van mijn verhaal wegloop en verdwaal. En zo schreef ik aan een thriller, die maar niet verder komt.

Van begin tot einde

Om dat te voorkomen, pak ik het nu anders aan. Weer had ik een duidelijk idee voor een boek. Een roman, geen thriller, die grotendeels in Stockholm speelt. Met Jolanda Pikkaart, dé kleurrijke schrijfcoach, werkte ik de structuur uit. We bepaalden de mijlpalen en het eindpunt. Daarna ben ik begonnen met het schrijven van het laatste hoofdstuk. Door dat eindpunt neer te zetten, blijf ik op koers. Ik weet immers waar ik heen ga. Ook het vertrekpunt, de aanleiding voor de reis naar Stockholm, stond ook snel op papier. Dus nu alleen de route tussen het begin en einde nog en dan was ik klaar. Helaas was het toch wat ingewikkelder. Ik vertelde het verhaal chronologisch en dat werkte niet. De lezer werd niet direct het verhaal in gezogen.

Een routekaart voor mijn boek

Kortom, ik moest de route wat verleggen, een ander vertrekpunt kiezen en van daaruit het verhaal opbouwen. Op gekleurde indexkaartjes schreef ik kort alle markeringspunten in het verhaal, oranje voor de punten in Nederland en blauw voor Stockholm. Vervolgens schoof ik met de kaartjes tot ik de juiste route had gevonden, de route die voor mij goed voelt. Met deze routekaart schrijf ik nu mijn boek.

Net als de weg naar mijn boek vond ik ook de weg naar de coronatestlocatie. In mijn hoofd ging ik naar het eindpunt en liep deze terug naar mijn huis. Ineens viel het kwartje en zag ik de route zo voor me, Google Maps had ik niet meer nodig.

Oh, en de test? Negatief, het is gelukkig maar een gewone verkoudheid.

Ben je nieuwsgierig naar de route van Erika van Nederland naar Zweden? Blijf mij dan volgen op dé kleurrijke schrijvers.

Blog van Rinske Oenema, één van de kleurrijke schrijvers. Haar boek verschijnt in oktober 2021 bij Droomvallei Uitgeverij.