Ik heb geen technische aanleg, elektrische apparaten zijn een groot mysterie voor mij. Dat heeft al meermalen geleid tot ongelukjes. Zo heb ik een gloednieuw koffiezetapparaat gesloopt door het water in het bonenreservoir te gieten in plaats van het daarvoor bestemde vat en de airfryer in de fik gezet. Niet gek dus dat manlief mij verbood om me te bemoeien met de installatie van de nieuwe tv en ik maar een vraag mocht stellen: Hoe gaat die aan?
Blauwe vingers
Soms zou ik willen dat ik die vraag ook kon stellen bij het schrijven van mijn boek. Er zijn dagen dat schrijven zwoegen is. Ik zit achter mijn laptop, typ wat zinnen in, kijk ernaar, haal ze weg en herhaal die stappen een aantal keer. Uiteindelijk klap ik de laptop gefrustreerd dicht. Waar is die aan-knop van mijn schrijfmotor, denk ik dan.
Als ik lekker schrijf, dan vloeien de zinnen als vanzelf op papier. Ik hoef niet na te denken, mijn hand wordt automatisch aangestuurd door het motortje in mijn hoofd. Ik ga volledig op in mijn verhaal en alles is erop gericht dat op papier te krijgen. Op die momenten geniet ik, vergeet ik de wereld om mijn heen en stoor ik me niet aan die lekkende vulpen, die mijn duimen kleurt. Ik wil die blauwe vingers, oftewel schrijven in een flow.
Smooth flow
Flow is dat gevoel waarin alles samenkomt, je aandacht, energie en inspanning volledig gericht zijn op dat ene doel. Ik heb dat heel sterk ervaren toen ik een halve marathon liep. Het is weliswaar jaren geleden, maar iets waar ik nog regelmatig aan terugdenk, juist vanwege dat gevoel. Als ik mensen vertelde over mijn doel, kreeg ik steevast de vraag in welke tijd ik deze afstand wilde lopen. Verbaasd antwoordde ik dan dat ik dat niet wist. Mijn doel was de finish te halen, de snelheid was daaraan ondergeschikt.
Kink in de kabel
Met schrijven voelde dat in het begin ook zo. Ooit was het mijn droom om een boek te schrijven, gewoon om te zien of ik dat kon. Inmiddels ben ik een aantal jaren verder en schrijfervaringen rijker en weet ik dat alleen maar schrijven niet voldoende meer is. Ik wil mijn verhalen delen met de buitenwereld en daarom heb ik me aangesloten bij Dé Kleurrijke Schrijvers.
Mijn droom is een plan met deadlines geworden. Hoewel het vooruitzicht van een boek publiceren ontzettend fijn is, benauwt dit me ook. Het maakt de perfectionist in mij wakker, die eist dat ik een bestseller schrijf en die de deadlines als een zwaard van Damocles boven mijn hoofd houdt. Probeer dan die flow maar eens vast te houden.
Reset
Hoe begon het ook alweer? Dat eerste vage verhaalideetje was genoeg om mijn schrijfmotor aan te drijven. Het spelen met personages, scènes en schrijvend ontdekken hoe zij zich ontwikkelen, brachten mij in de juiste versnelling. Niet alles was goed en bruikbaar, maar het hielp mij wel mijn verhaal vast te houden.
Met Jolanda Pikkaart brainstormen over mijn boek tijdens een etentje.
Die flow heb ik nodig om betrokken te blijven bij mijn verhaal en mijn boek af te maken. Om dat te bereiken, moet ik terug naar mijn droom, schrijven zonder verplichtingen. Tijdelijk dan, tot de eerste versie van mijn boek af is. Daarna ga ik het traject voor het uitgeven in, met alle deadlines die daarbij horen. Want dat mijn boek er komt, is zeker.
Voor nu, perfectionist uit en schrijfmotor aan.
Ben je benieuwd of ik de flow zal vinden? Blijf mij dan volgen op dé kleurrijke schrijvers.
Blog van Rinske Oenema
Wat een leuke blog Rinske. Heel herkenbaar.
Dankje Marijke.
Lieve Rinske,
Het is zo fijn dat we hier samen aan werken. Jouw boek komt er wél!
Dat staat vast. Zeker met jouw hulp
Mooi en herkenbaar blog Rinske. Goed idee, perfectionist uit en schrijfmotor aan. Ik blijf je zeker volgen. Succes, plezier en heel veel flow bij het schrijven. Lieve groeten, Elly
Dankjewel Elly
Mijn columns voor de regionale krant schrijf ik ook meestal met pen en soms tussendoor ook gewoon een ander kort stukje. Het gaat dan inderdaad meer stromen.
Bij het schrijven van je boek kun je je ook focussen op steeds weer een ander hoofdstuk. Dan lijken ze op korte onderdelen en dan voelt het niet zo aan als een enorm project. Blijf lekker doorschrijven dan gaat het vast goedkomen. Veel succes!
Goede tip, Titia! Dat probeer ik nu ook te doen. Vaak begin ik gewoon met een scène, op basis van iets dat me invalt (locatie, of begin van een gesprek) en dan zie ik later wel waar dat in het hoofdstuk/boek past.
Mooie blog, Rinske. Dit wordt jouw jaar, dat boek gaat er komen! ✍
Dankje!