Wijze lessen
Mijn moeder was net als ik erg creatief. Ze schreef geen boeken maar wel altijd de mooiste kaarten en brieven, dozen vol, en maakte de mooiste kleding voor mij en mijn zus.
Maar het meest waardevol waren haar wijze lessen, die ze onbewust wist door te geven. Een laatste zeer belangrijke les vertelde ze me afgelopen zomer tijdens het eten van een ijsje. Wat ik toen nog niet wist, was dat ze er een half jaar later niet meer zou zijn. Dat maakt deze les er eentje om nooit meer te vergeten.
Dit voelt goed
Het was zomer en we zaten samen op een bankje. Mijn moeder was al een tijdje vergeetachtig aan het worden en ze had op het laatst geen idee meer wie ik was. Maar door het ijsje en de kapel op de hoek begonnen we te praten over vroeger. We kletsen over haar familie, de postduiven van haar vader, haar vele broers en zussen en ze genoot enorm van de dag en de verhalen uit haar verleden. Ja, ze was dement en had geen idee wie ik was. Toch was er een brede lach aanwezig op haar gezicht. Tenslotte pakte ze mijn hand en zei: ik weet niet meer wie je bent, maar dit hier samen met jou voelt zo goed.
Herinneringen
Dat was het enige wat er voor mij die middag toedeed. Haar handen stevig om de mijne en haar woorden dat het samen met mij zo goed voelde.
Mijn moeder was echt een gevoelsmens en die dag leerde ze me opnieuw hoe belangrijk het is om altijd je gevoel te volgen.
Schrijven is blijven
Schrijven doe ik vanuit mijn gevoel. Als ik de weg kwijt ben of iemand mis, komt dat zeker terug in mijn verhalen. Het is dan ook niet zo gek dat mijn geliefde personages ook even de weg kwijt zijn. Dat gebeurt niet alleen in het echte leven. Maar ik bleef dicht bij mijn gevoel en wist dat dit boek er zou komen. Mijn moeder is zeker weten trots op me, waar ze nu ook is.
Blog door Marieke Simons, één van de kleurrijke schrijvers. Haar boek Gebroken akkoord verschijnt op 10 april 2021.
Wat een ontroerende blog Marieke?
Mooie blog, Marieke. Ik moest denken aan mijn eigen moeder en haar wijze lessen.
Wat mooi Marieke. Zo vol liefde over je moeder.
Wat een ontroerend blog Marieke. Wat fijn dat je zulke mooie herinneringen aan haar hebt.