Ik ben bezig met een verhaal dat speelt in mijn geboortedorp, enige tijd voor die gebeurtenis. Daartoe heb ik op mijn werkcomputer een snellink gemaakt naar het regionaal krantenarchief, waar alle edities van de lokale krant in te zien zijn. De eerste verscheen in 1887, dus een schat aan informatie uit vervlogen tijden, een walhalla voor menig schrijver, waaronder ondergetekende.
Nou ben ik geen onderzoeksjournalist, mijn verhalen zijn grotendeels afkomstig uit mijn duim. Ik vind het wel fijn, zeker bij een verhaal over een bestaande locatie uit nog niet zo lang vervlogen tijden, dat er geen al te grote onwaarheden in staan en dat er hier en daar iets genoemd wordt wat echt gebeurde. Vandaar mijn onderzoek.
Het gevaar van zo’n uitgebreid beschikbaar krantenarchief is het verdwalen daarin. Ik schreef al eens eerder over afleidingen tijdens het schrijven, en dit is er zeker weer een!
Ik lees geboorteadvertenties van mensen die ik ken als ouden van dagen, en de overlijdensadvertenties van hun ouders. Ik lees mooie oude reclames voor pink pillen of wasmachines en advertenties waar een dagmeisje gevraagd of een gelegenheid voor commensaals geboden wordt.
Maar dat was allemaal niet waarnaar ik op zoek was! Dus nu weer naar de juiste jaargang en aan het werk. 😊