Een blogbericht van Petra Knaapen, één van de kleurrijke schrijvers. Haar boek verschijnt in april 2021. Haar boek gaat over haar minivarken Pebbles.
Deze vraag stel ik mezelf elke keer, wanneer ik tijdens het schrijven van een scene vastloop. Wat was mijn motivatie? Waarom ben ik er aan begonnen?
Het komt door mijn minivarken Pebbles. Iedereen smulde van de verhalen die ik over haar vertelde. Ik kreeg vaak de opmerking: daar moet je een boek over schrijven. Het idee was geboren, maar het idee om een boek te schrijven en de uitvoering daarvan zijn twee verschillende dingen. Daar kwam ik achter tijdens mijn deelname aan de workshop: Spannend schrijven van Marelle Boersma. Direct had ik in de gaten dat ik nogal tekort schoot met alles wat erbij komt om te gaan schrijven. Hoe creatief ik ook ben, alleen door boodschappen en kleurrecepten van klanten te noteren (ik ben kapster) kom je niet ver. Er was werk aan de winkel.
Het schrijfproces
Tijdens het schrijfproces leerde ik veel over mezelf. Dat ik een chaoot was wist ik wel, maar dat het zo erg was, besefte ik pas tijdens een schrijfweekend van Marelle, waar ik aan deelnam. In plaats van inhoudelijke feedback, kreeg ik aanwijzigen over de structuur en de opbouw van een verhaal. Van onderaf ben ik begonnen, net zoals ik onderaan begonnen in het kappersvak, namelijk met vegen. Voor mij werkte dit perfect, langzaam kwam er structuur in mijn hoofd en op papier.
Dit proces heeft jaren geduurd. De verhaallijnen kwamen er. De personages kwamen tot leven. Het zou een autobiografie worden, maar dit idee werd snel om zeep werd geholpen. Mijn fantasie nam namelijk een loopje met me en ik koos voor fictie. Zo kon ik beter mijn emoties en situaties verwerken in het boek. Want zeg nou zelf, het houden van een minivarken is niet te vergelijken met het hebben van een hond. En wat betekent Pebbles voor de hoofdpersoon Maria? Waarom dreigt ze alles op het spel te zetten? Het houden van een minivarken heeft alleen kans van slagen, wanneer het hele gezin erachter staat. Iets wat Maria totaal over het hoofd heeft gezien.
Wanneer ik in een writesblock dreig te komen, dan denk ik terug aan het begin. Aan mijn idee om dit boek te gaan schrijven en hoe vastbesloten ik was, dat dit boek over Pebbles er zou komen. Hoe is het om een minivarken in huis te hebben. En onderschat vooral niet hoe slim ze zijn, ondanks dat ze het denkvermogen bezitten van een driejarige kleuter.
Er wordt geschrapt en herschreven. Ik lees terug en schrijf verder, aangemoedigd door mijn schrijfbuddy. Ze leest met veel plezier en ze nauwelijks wachten op nieuwe hoofdstukken in haar mailbox. Het boek komt er! Wat ben ik blij dat Esther het wil uitgeven, want net als Pebbles, zijn wij een match.
Mooi.
Erg leuk
Pingback: Schrijven is zitten tot dat het staat? - De kleurrijke schrijvers
Lieve Petra, je hebt heel hard gewerkt!