Goochelen met woorden

Door Titia Schut.
Haar boek bij de kleurrijke schrijvers verschijnt in april 2021

Ik weet dat het goed is om hem los te laten, maar ik doe het met pijn in mijn hart. Al weet ik dat hij moet groeien, toch vind ik het moeilijk. Ik heb het nu over mijn manuscript. Het ligt op dit moment bij een redacteur die met een rode pen door de ruim 71.000 woorden gaat. Uiteindelijk zal het er beter van worden, dat weet ik wel, maar toch is het spannend om het uit handen te geven. Ik heb er lang aan gewerkt om zoveel woorden op een rij te krijgen en nu ben ik bang dat er vele gaan sneuvelen die in de prullenbak zullen verdwijnen.

Fröbelen

Nu ik even niet hoef te werken aan mijn boek in wording heb ik aan de ene kant een leeg gevoel. Ik mis het om het bestand te openen en ermee verder te gaan. Het verhaal, het plot en de karakters, ik kan het niet zomaar loslaten. Maar aan de andere kant heb ik tijdens deze time out ook een enorme vrijheid. Nu kan ik ongestoord fröbelen, een column en een blog schrijven. Of zomaar wat gedachten of gedichtjes. Als vanzelf gaat het weer borrelen en vallen me allerlei gedachten in. De woorden ploppen naar boven zonder dat ik het tegen kan houden. Hieronder deel ik een paar elfjes die ik heb geschreven.

Schrijven

Op
een kille
dag is het
perfect weer om te
schrijven

Iedere
dag proberen
om een stukje
te schrijven geeft mij
plezier

Eén geheel

Woorden
zo rangschikken
dat het een
mooi en spannend verhaal
wordt

Schrijven
is goochelen
met talloze woorden
totdat het één geheel
is

Woorden

Ik heb iets met woorden, met tekst. Schrijven en lezen vind ik heerlijk. Woorden zijn in intermenselijk contact belangrijk. Zelfs in spreekwoorden zijn er meerdere over woorden te vinden, bijvoorbeeld: geen woorden maar daden, naar woorden zoeken of woorden hebben. Bij mij zijn het gevleugelde woorden die zomaar binnen vliegen. Daar is geen woord van gelogen.