Al toen ik mijn eerste baan als secretaresse had zei mijn toenmalige baas: ‘Een goede secretaresse heeft altijd een pen bij zich’. Daarin had hij gelijk, want ik heb altijd minstens een pen in mijn tas zitten. Zo’n pen komt vaak goed van pas, zelfs toen ik begin vorig jaar een week op Texel was met de kleurrijke schrijvers om daar, inderdaad: te gaan schrijven. Er voltrok zich een ramp en ik moest noodgedwongen met de hand schrijven.
Kapot
Zodra ik op Texel aankwam installeerde ik mij in mijn kamer in de accommodatie. Ik zette mijn laptop op het kleine tafeltje in mijn kamer en zette mijn laptop aan. Het witte kleine ding was eerst van mijn zoon geweest aan het begin van zijn middelbare schooltijd, maar hij was toe aan een nieuwe. Ik vind het altijd zonde om iets weg te gooien en daarom mocht ik die van hem overnemen. En daar was ik superblij mee. Toegegeven, hij was oud, maar ook compact en snel, de toetsen waren fijn en ik kon er goed op werken. Ik ben snel met weinig tevreden.Maar daar in de schrijfweek besloot mijn laptop ermee op te houden. Hij voelde vast dat ik op (schrijf-)vakantie was en was daar zelf ook aan toe.
Een schrijver zonder laptop
Wat is een schrijver zonder laptop heden ten dage? Helemaal onthand. Want je ‘schrijft’ er snel op, kunt gemakkelijk verbeteren en ook snel hele stukken verplaatsen. Ik vroeg me af hoe schrijvers dat in de tijd van de veer en de balpen eigenlijk deden. Noodgedwongen moest ik ook een stap terug doen. Ik schreef met de hand in een schriftje en op losse post-its de indeling van de hoofdstukken voor mijn tweede thriller. Toch gebruikte ik wel mijn mobiel om een column te typen.
Groter scherm
Diverse mensen waren al langer verbaasd dat ik dat oude ding nog gebruikte, maar ik kon er geen afscheid van nemen. Toen ik thuiskwam deed hij het meteen weer, dus waarom zou ik hem wegdoen? Maar na een paar maanden had ik ook wel door dat hij sommige websites niet kon openen en steeds langzamer reageerde. Ik kon er echt niet onderuit: ik moest een andere laptop.Bij de oude laptop was ik gewend dat het toetsenbord precies in het midden zat. De nieuwe heeft een groter scherm en de lettertoetsen zitten meer naar links. Dat is wel even wennen. Maar ik ben erop vooruitgegaan, al zeg ik het zelf.
Op mijn website plaats ik af en toe een spannend kort verhaal (ShortThrill). De laatste kun je lezen via deze link: Het touw. Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat.
Wat balen Titia, een schrijfweek zonder laptop.
Hopelijk heb je toch kunnen schrijven.
Lieve groetjes, Elly
Hoi Elly,
Soms is schrijven met pen ook wel prettig, maar in die week was het behelpen.