Personages

Door Titia Schut.
Haar boek bij de kleurrijke schrijvers verschijnt bij Droomvallei Uitgeverij in april 2021

Personages

Jaren geleden deed ik een schrijfcursus waarin de vraag werd gesteld welke karaktertrek je hoofdpersoon zou kunnen hebben. Mij schoot toen meteen ‘impulsief’ te binnen. Zelf ben ik vooral bedachtzaam en denk ik eerst na voordat ik iets doe. Toch heb ik heel soms ook wel een jolige bui waarin ik er van alles uit flap. Deels weet ik dus hoe het is om zo te zijn. Impulsief leek mij ook wel een karaktertrek waarbij je meteen een interessant mens voor je ziet die door die eigenschap in allerlei ongemakkelijke situaties terecht komt.

Zo is mijn hoofdpersoon ontstaan die de hoofdrol speelt in mijn thriller in wording. Op die cursusdag kreeg ze de naam Puck, maar ik wilde liever een naam die je op twee manieren kunt afkorten. Na wat speurwerk op internet vond ik de naam Adeline. Haar vriend kort dit af tot Ada, maar de nieuwe man in haar leven noemt haar Lynn. Die koosnamen geven meteen al een verschil aan tussen beide mannen.

Kleurrijke types

Voor mij werkte het verhelderend om de personages en hun karaktereigenschappen uit te werken aan de hand van kleuren. Elke kleur staat voor een aantal eigenschappen die je ook aan een karakter kunt toekennen.

Mijn hoofdpersoon Adeline heeft de kenmerken van een rood persoon. Ze is daadkrachtig, heeft pit en energie. Ze ziet en grijpt haar kansen en ze is extravert.
Haar vriend is een groen type. Hij is een beetje lui, evenwichtig, meelevend en neemt het leven zoals het komt.
De aantrekkelijke nieuwe man in Adelines leven is juist een geel type. Hij is besluitvaardig, wil doelen behalen. Ook wil hij centraal staan en het podium pakken.
Van de persoon die niet te vertrouwen is en die de slechterik is zou je verwachten dat die de kleur zwart zou krijgen, maar dat klopt niet. Bij die persoon past de kleur rood. Die kleur staat voor agressief, vuur, strijd op leven en dood. Die kleur staat ook voor kracht, jaloezie, je eigen spoor trekken en alles of niets.

Net echte mensen

Tijdens het schrijven zie ik de personages voor me als echte mensen. Ik zie ze lopen en hoor hun stemmen. Ik lach en huil met ze mee. Ze worden een soort vrienden van me. Tijdens het schrijven bedenk ik soms spontaan dingen, zoals een nieuwe bijfiguur of een gebeurtenis. Zo kwam een bijfiguur zomaar vanuit het niets mijn verhaal binnen wandelen en na even nadenken wist ik ook meteen haar naam. Ze was zeer welkom. Haar naam noem ik hier nog niet, maar gaandeweg het boek wordt het onthuld.

Soms maken de personages grapjes waar ik als schrijver ook om moet lachen, terwijl ik toch degene ben die ze opschrijf. De figuren in het verhaal zorgen er door hun handelingen voor dat schrijven leuk is en soms zelfs spannend is om te doen. Daarom vind ik het denk ik ook zo fijn om te doen.

Lees ook Titia’s vorige blogbericht.