Hoe gaat het met je boek?

Als iemand mij vraagt hoe het met mijn boek gaat, antwoord ik: ‘Goed, mijn manuscript is af.’ Als ik dat zeg dan geeft me dat een goed gevoel. Het is mijn tweede thriller, dus ik weet al hoe dat is, maar het is opnieuw spannend. Na een hele tijd werken was het ergens vorig jaar opeens af. En dan komt het moment om het te laten lezen door proeflezers. Dat is spannend, want je geeft het voor het eerst uit handen.

Wat zeggen de proeflezers?

De eerste proeflezer is een vriendin die altijd banen heeft gehad waarin zij veel met teksten te maken had en die ook een scherpe blik heeft of de inhoud klopt. Bij een boek is dat toch belangrijk. Ze vertelde dat ze tijdens het lezen van het manuscript met een blocnote klaar zat om te noteren wat er speelde en wat er achter zou kunnen zitten. Ze zei: “Ik zat mee te denken in hoe de plot zich zou kunnen ontspinnen. Dat betekent dat ik als lezer geboeid was. En ik vond het steeds spannender worden.” In haar aantekeningen las ik dat ze verschillende personages na elkaar verdacht. Ik moest er om gniffelen, want ze zat er naast.

De tweede proeflezer is mijn zoon van 20, die al jaren op musicalles zit en erg geïnteresseerd is in hoe musicals en theaterstukken in elkaar zitten, hoe de rolverdeling is en welke personages in een stuk zitten. Ook wil hij alles weten over de productie van een stuk. Zijn reactie op het manuscript was: “Ik vond het boek heel leuk en spannend om te lezen. Ik vind het echt cool hoe je zo’n verhaal hebt bedacht en dat in een heel boek hebt kunnen schrijven. Alles wat je beschreef kon ik helemaal voor me zien!” Ook zei hij dat hij de personages goed uitgewerkt vond en hij gaf goede feedback op enkele scènes.

Schrijven tijdens het wachten

Nadat ik de wijzigingen van de proeflezers had aangepast, stuurde ik het manuscript naar een deskundige die het gaat beoordelen. Nu kan ik niets anders dan wachten. En wat doet een schrijver in die tussentijd? Gewoon verder schrijven natuurlijk. Zo heb ik een nieuw spannend kort verhaal (een ShortThrill) op mijn website geplaatst (http://titiaschut.nl/shortthrill-2/je-bent-mijn-held/) en een tweede al in concept geschreven. En ik heb een novelle geschreven die nu wordt proefgelezen. Een novelle is korter dan een boek, maar ik ontdekte dat dat ook veel werk is. Je moet daarvoor ook de personages goed uitwerken plus een verhaal en plot bedenken. Maar als het dan lukt is dat ook weer gaaf.

Research in Groningen

Ook had ik weer tijd om nog meer research te doen in de stad Groningen waar de thriller zich afspeelt. Na mijn vorige bezoek aan Groningen zei mijn zoon dat hij de volgende keer graag met mij mee wilde. Wij verhuisden uit Groningen toen hij bijna drie jaar was en hij herinnert zich er niets meer van. Op een koude, winderige dag fietsten wij door verschillende wijken in Groningen en liepen de volgende dag door de binnenstad. Ik kon hem van alles over de stad vertellen en we zagen ook de plekken die in mijn manuscript voorkomen met eigen ogen.

Heb jij mijn laatste ShortThrill al gelezen? Via deze link kom je er: http://titiaschut.nl/shortthrill-2/je-bent-mijn-held. Laat je me weten wat je ervan vindt?